Piasecki Hieronim h. Janina (zm. ok. 1690), poseł na sejmy, marszałek słonimski. Był synem Pawła, podsędka nowogródzkiego, i Kawęczyńskiej. Dziedziczył na Zadwiei w pow. słonimskim woj. nowogródzkiego. Już w r. 1633 jako dworzanin pokojowy królewicza Władysława Zygmunta Wazy wydał z okazji jego wstąpienia na tron łaciński panegiryk (Corona triplici ingenio…), a w r. 1648 podpisał z woj. nowogródzkim elekcję króla Jana Kazimierza. Ok. r. 1650 otrzymał od niego urząd podsędka słonimskiego, a 20 III 1653 wszedł na sejmie do Trybunału Skarbowego W. Ks. Lit. W r. 1660 otrzymał sęstwo ziemskie słonimskie, którego nie objął, gdyż już w r. 1661 dostał jako podsędek przywilej na podkomorstwo słonimskie. Był t.r. posłem na sejm warszawski i należał na nim do stronników dworu, kierowanych przez kanclerza lit. Krzysztofa Paca. Dn. 18 VII 1661 podpisał manifest, podkreślający konieczność przeprowadzenia elekcji «vivente rege» ze względu na interesy Litwy. Na sejmie tym wszedł do dwóch komisji, powołanych w sprawie nowo podwyższonych ceł ryskich oraz rozgraniczenia Inflant i Kurlandii. Dn. 18 X 1664 przewodniczył jako marszałek obradom sejmiku słonimskiego. Dn. 9 VI 1668, po przyjeździe P-ego jako posła na sejm elekcyjny, w jego gospodzie na Dunaju w Warszawie wszczął się pożar, który objął poważną część Starego Miasta. Sam P. ledwo uszedł z życiem z żoną i córką, dzięki pomocy swego brata stryjecznego Stanisława Piaseckiego. Podpisał elekcję króla Michała Korybuta z województwem nowogródzkim. W r. 1670 Krzysztof Pac powierzył mu jako swemu zastępcy administrację ekonomii grodzieńskiej i wówczas P. podjął prace nad odbudową zniszczonego w czasie wojny zamku w Grodnie. W lipcu 1671 jako wiceadministrator ekonomii zbierał z niej pieniądze na wojsko. Urząd ten pełnił przez lat siedem lub osiem.
Ok. r. 1672 (po 4 V) otrzymał P. urząd marszałka słonimskiego, był nim już 4 I 1673. T. r. posłował z powiatu słonimskiego na sejm, na którym został wyznaczony do rady wojennej przy hetmanach oraz do Trybunału Skarbowego W. Ks. Lit. Zapewne to podczas tego sejmu, wypełniając instrukcję poselską, zabiegał wraz z Cyprianem Pawłem Brzostowskim o pozostawienie uchwalonego podatku w skarbcu powiatowym oraz o jego obniżkę do trzeciej części dla drobnej szlachty (nie posiadającej poddanych). W styczniu 1676 przybył jako poseł słonimski na sejm koronacyjny Jana Sobieskiego do Krakowa. Sejm w r. 1677 obrał go na komisarza do wyznaczenia placów w Grodnie dla województwa W. Ks. Lit. w związku ze zbliżającym się sejmem. Weryfikację domów i placów przeprowadzał w sierpniu 1678. Restaurowany z ruin zamek grodzieński przekazał uroczyście, wygłaszając przemowę, w październiku 1678 przed pierwszym sejmem grodzieńskim królowi Janowi III. Brał również w tych latach udział w pracach nad restauracją zamku kowieńskiego, należącego do Krzysztofa Paca jako starosty kowieńskiego. Konstytucja uchwalona na sejmie r. 1678 zapewniała mu zwrot wydatków poniesionych na restaurację zamku grodzieńskiego i przyznawała nagrodę w wysokości 6000 zł za siedmioletnią pracę. W czerwcu 1679 prowadził z ramienia Krzysztofa Paca pertraktacje z Aleksandrem Hilarym Połubińskim o starostwo niegrodowe w pow. słonimskim Mosty, uwieńczone pozyskaniem go dla Paca za odszkodowaniem wypłaconym Połubińskiemu w zamian za wyrzeczenie się do nich pretensji. P. nie żył już wiosną 1691, gdyż wówczas urząd marszałka słonimskiego otrzymał Michał Karol Haraburda.
P. był żonaty dwukrotnie. O pierwszej żonie brak wiadomości; drugą była Katarzyna Mlądzka (siostra przyrodnia lub siostrzenica wojewodziny witebskiej Anny Chrapowickiej), poślubiona 26 IX 1677 w Grodnie. Z pierwszego małżeństwa pozostawił P. syna Tomasza, księdza rzymskokatolickiego, oraz dwie córki: Katarzynę (od 24 II 1669 żonę Piotra Maskiewicza, a następnie Arnolda Giedroycia, podkomorzego pińskiego) i Odelgundę Halszkę, zamężną od 4 II 1677 za Bazylim Godebskim, cześnikiem, potem chorążym pińskim.
Siostrzeńcem P-ego był pamiętnikarz Bogusław Maskiewicz (zob.).
Kojałowicz, Compendium 72; Niesiecki, VII; Uruski, XIII 309; Elektorowie, s. 161 (mylnie jako Paięcki); Elektorów poczet, s. 267; – Ochman S., Sejmy lat 1661–1662, Wr. 1977 s. 125, 259; – Akty Vil. Archeogr. Kom., XI 147; Archeografičeskij Sbornik Dokumentov, X 297; Chrapowicki J. A., Diariusz, Wyd. S. Rusiecki, W. 1845 s. 250–1; Lenkiewicz B., Podkomorzyc mozyrski. Godzięba cedr nieśmiertelny w polu Janiny przy weselnym akcie… Bazylego Godebskiego sędzica pińskiego z… Adelgundą z Piaseczna Piasecką marszałkównę słonimską…, Wil. 1677; Lubomirski J., Jawnej niewinności manifest [b. m.] s. 116–20; Maskiewicz S. i B., Pamiętniki, Oprac. A. Sajkowski, Wr. 1961; Vol. leg., IV 230, 412, 520, 627–8, 640, 797, 812, V 103, 140, 516; – AGAD: Arch. Radziwiłłów, Dz. V teka 265 nr 11586, Metryka Kor., t. 202 s. 315–320, Sumariusz Metryki Lit. t. IX k. 121 (Księga Zapisów 146 Pol. 295); B. Jag. Akcesja nr 23/57 s. 143, 406, 415, nr 217/61 k. 60, 61v., 77v., 82v., 83, 158 n.; B. Narod.: BOZ rkp. nr 911 k. 9v. (Diariusz Stan. Niezabitowskiego, pod 20 III 1682), nr 1796 s. 293; Muz. Narod. w Kr.: rkp. 167 (Diariusz J. A. Chrapowickiego, pod 12 VII, 19 IV, 26 IX 1677).
Tadeusz Wasilewski